Begroting 2014, Algemene beschouwingen
Voor de vierde keer op rij houdt het college de vinger op de knip en voert zij slechts de wettelijke taken uit. Wederom spreekt er uit de begroting van 2014 geen enkele ambitie. Geen initiatieven om de woningmarkt los te krijgen of de werkloosheid aan te pakken. Er wordt gepronkt met de strategische projecten, maar die stagneren in de uitvoering of leveren door niet voorziene ontwikkelingen steeds meer risico op. Het is helder, dat er grote zaken op ons afkomen, zoals transities, kortingen op het gemeentefonds en een oplopende werkloosheid. Maar dat wil niet zeggen dat alle aanwezige middelen opgepot moeten worden. Nu zijn er mensen in nood, nu kan er incidenteel of structureel hulp geboden worden aan de zwakkeren in onze samenleving. Onze oproep voor de komende jaren is dan ook duidelijk: “Durf weer initiatieven te nemen, straal vertrouwen uit, neem het voortouw en stimuleer! De financiële mogelijkheden zijn er!”
Nu uit de Tweede Marap 2013 en de nu gepresenteerde meerjarenramingen blijkt, dat daar de ruimte voor is, hebben wij de vrijheid genomen om via diverse amendementen voorstellen te doen om voorgenomen bezuinigingen terug te draaien en hier en daar ook voor een enkel doel structureel iets meer gelden uit te trekken. Het gaat daarbij over de nullijn voor gesubsidieerde instellingen, het milieubeleid, cultuur, het jongerenwerk en het vrijwilligerswerk. In de tweede ronde van dit debat zal ik de door ons gemaakte keuzes uitgebreid nader toelichten. In het vervolg van deze Algemene Beschouwingen wil ik mij beperken tot een aantal beleidsonderwerpen waar wij ons zorgen over maken.
Allereerst Appelscha Hoog. De laatste ontwikkelingen baren ons zorgen. De verkoop van zand aan de provincie lijkt vrijwel van de baan. Het college heeft ons zand in de ogen gestrooid. Gaat het zand ons straks nog geld kosten in plaats dat het veel geld oplevert? We horen niets meer over de contacten met de betrokken ondernemers? Betekent dit, dat er ondernemers dreigen af te haken? Hoe is de huidige stand van zaken? Wij bespeuren ook twijfel bij de wethouder. Neem vandaag die twijfel bij ons weg! Is het niet verstandig om een tijdspad vast te stellen, waarin ook go or no go momenten zijn opgenomen?
De Boerestreek ligt er straks prachtig bij, maar voor wie eigenlijk. We hebben geen enkele garantie, dat ondernemers daar ook werkelijk gaan investeren, wellicht uitgezonderd Appelscha Outdoor. Het college geeft aan dat er wel gesprekken gaande zijn, maar bij die onduidelijke informatie blijft het. Het is of we een discussie overdoen van jaren geleden. Kan het college desnoods vertrouwelijk nadere informatie verstrekken?
Uit de stukken blijkt, dat wij een forse uitgaaf voor de kiezen krijgen in verband met het herstellen van de walbeschoeiing van de Turfroute. De hoogte van het bedrag was voor de PvdA en naar ik aanneem ook voor de andere partijen, een complete verrassing. Hier is in onze ogen het college bij de informatieverstrekking in gebreke gebleven. Is het niet verstandig om over dit onderwerp in dit stadium al met de raad van gedachten te wisselen.
Wij zien af van het indienen van een tussenvoorstel voor het tarief van de afvalstoffenheffing. Wel denken wij, dat het saldo van de egalisatiereserve eind 2017 enkele tonnen hoger is dan het door het college aangegeven bedrag van 250.000. De kosten van afvalverwerking gaan immers met ingang van 2015 drastisch omlaag. Klopt deze redenering?
De toestand van de wegen baart ons zorgen. De toegepaste bezuinigingen leiden uiteindelijk tot meerkosten en de risico’s op ongelukken waar de gemeente aansprakelijk voor kan worden gesteld nemen toe. We streven er naar het budget voor onderhoud van de wegen bij de coalitieonderhandelingen te verhogen. Temeer, daar het ook een positief effect heeft op de werkgelegenheid.
Goede betaalbare en bereikbare sportaccommodaties zijn erg belangrijk. De PvdA hecht aan een interactief proces. Een goed opgebouwde gedachtewisseling met het werkveld is de methode om draagvlak te creëren. Alleen zo kunnen weloverwogen besluiten genomen worden over dit beladen en ingewikkelde onderwerp.
Zoals gezegd, er is sprake van een toenemend aantal mensen die het moeilijk heeft, die geen werk meer hebben en afhankelijk zijn van een uitkering, vaak ook gaat het om gezinnen met kinderen. Het minimabeleid zal dan ook onverkort gehandhaafd moeten worden. Voor mensen die in de WW of in de bijstand terecht komen is snelle werkhervatting van groot belang. Als dat moeilijk is, zal vrijwilligerswerk en herscholing nodig zijn, om op termijn meer kans te maken op de arbeidsmarkt. Meedoen is van het grootste belang om de tweedeling in de maatschappij een halt toe te roepen. Voor de PvdA is het een uitdaging om niemand ‘buiten de boot’ te laten vallen. Daar zullen we ons voor blijven inzetten, ook in de komende raadsperiode.
