Nieuw commissielid bij PvdA Ooststellingwerf: Jan Vledder stelt zich aan u voor

In de komende maand zal er een personele wisseling plaatsvinden bij PvdA Oostellingwerf. Annelies Stolp zat tot voor kort voor de PvdA in de raadscommissie om onze raadsleden te assisteren. Omdat Annelies ook in het waterschap zitting heeft en omdat die vergaderingen vaak tegelijkertijd zijn, heeft ze besloten met het commissiewerk te stoppen. Het bestuur van de PvdA vindt dat natuurlijk jammer, maar heeft in Jan Vledder een goede vervanger gevonden. In dit artikel stelt hij zichzelf aan u voor.

Even voorstellen
Mijn naam is Jan Vledder, ik ben nu 63 jaren jong en kom uit een PvdA gezin met nog twee broers en een zuster. Geboren in Grou. Een diep-fries dus. Na mijn schoolopleiding (eindigende met het Hogere Landbouw Schooldiploma) moest ik in militaire dienst, maar dat vond ik niet erg aantrekkelijk en dus ging ik in 1980 naar Afrika (Kameroen) om daar dik drie jaar te werken als vrijwilliger (SNV) in de ontwikkelingssamenwerking. Ik heb daar een mooie tijd gehad. Toen ik terugkwam was ik ziek en woog 64 kilo (ik was toen bijna 2 meter lang). Ik had malaria en het was toen allemaal even minder leuk. Maar alles kwam weer snel goed.

Politiek heb ik ook veel van deze levenservaring kunnen leren. Het is niet overal hetzelfde. Het is lang niet overal zo goed als bij ons! Het is heel belangrijk dat je een democratische regering hebt die zich inzet voor de bevolking. Dat was in Kameroen destijds redelijk het geval, maar het kon beter. Het land was destijds naar omstandigheden ook betrekkelijk goed georganiseerd. Ik herinner mij nu nog dat in 1982 Paul Biya president werd van Kameroen. Ze kunnen als het meezit (?) volgend jaar vieren dat Paul Biya 40 jaar president geweest is… En dat is niet goed kan ik jullie verzekeren! Er is in die 40 jaar weinig vooruitgang geboekt.

Daarna ben ik gaan werken in Rotterdam (bij de coöperatie) en vervolgens in Groningen waar ik een aantal jaren als handelaar in granen en zaaizaden heb gewerkt. Ondertussen leerde ik Jantina kennen en na een aantal jaren zijn wij getrouwd. In 1991 kregen wij onze dochter Albertine. Wij hebben daar in Groningen een prima tijd gehad.

In 1989 viel het ijzeren gordijn en gingen het Oostblok en Rusland voor ons open. Ik vond dat fascinerend. Een politiek systeem viel in elkaar en wij waren herfst 1990 al in Oost-Duitsland om te bekijken hoe het daar nu echt was. Dat was niet best. Armoedige zaak. Men had ons altijd verteld dat Oostblok heel sterk was, maar achteraf was dat verhaal deels “nepnieuws”. Dat werd snel duidelijk. Maar hoe zou dat dan in Rusland geweest zijn? Beter of slechter dan in Oost-Duitsland? Ik wilde dat ook weleens zien! Ik wist toen nog niet dat ons leven wat dat betreft al snel zou veranderen…

Begin 1993 werd ik gebeld met de vraag of ik niet de leiding wou nemen van een te starten project in de omgeving van Moskou om de Russische landbouw te moderniseren. Er zouden daar miljoenen (destijds guldens) worden geïnvesteerd. We moesten dan wel enige jaren in Rusland gaan wonen. Ik was daar natuurlijk niet tegen dus wij, Jantina en ik, op verkenningstocht naar Moskou en Kolomna. Lang verhaal kort: Wij hebben drie jaar in Rusland gewoond en gewerkt. Onze tweede dochter (Janny) is in Nederland geboren maar heeft ook nog een tijdje in Kolomna gewoond. Albertine zat in Kolomna op de kleuterschool. Dat was daar prima georganiseerd!

Toen het project in Rusland voorbij was ben ik directeur van een landbouwmachinefabriek in Kolomna geworden. Die was daar ook door het project gekomen. Later hebben een aantal fabrieksmedewerkers samen met mij die fabriek gekocht. Ik heb dus jaren in Rusland gewerkt aan het moderniseren van de landbouw. Een paar jaar geleden heb ik mijn aandelen in die fabriek verkocht. Ik kom nog regelmatig in Rusland om contact te houden met de mensen en met de projecten die daar nog lopen.

Hobby en anders?
Mijn hobby’s zijn lezen, reizen, automatisering en politiek. Ik korfbal en ben dit jaar ook nog voorzitter van de Rotary Club Oosterwolde. Bij PvdA Ooststellingwerf ben ik momenteel secretaris. Als je leest wat ik in mijn leven heb meegemaakt, dan denk je “wat heeft die man nu met politiek?”

Nou… Zeker wel. En eigenlijk wel veel! Als je op verschillende plekken op deze wereld hebt gewoond, dan weet je dat politiek en bestuur erg belangrijk zijn. Ik kan dus nu melden dat we het hier helemaal niet zo slecht hebben georganiseerd. Het goed besturen van het de wereld, Europa, het land, de provincie en de gemeente is dus voor mij belangrijk en interessant geweest. Van jongs af aan al. Vader Vledder was bijvoorbeeld wethouder in Grou (Idaarderadeel). Mijn moeder was lid van de Rode vrouwen. Mijn zus zat in de gemeenteraad in Heerenveen. Broer Gerrit studeerde politicologie. Dus het zat altijd al in de familie. Ik heb ook een drietal jaren meegedraaid met de PvdA-fractie hier. Fractieleider was toen Simon ter Heide, dus die heeft mij “opgeleid”. Prima leerschool. Ik weet nu dus een beetje hoe het “werkt”. Overigens is Jelke Nijboer mijn zwager, dus ook daar belanden we vaak in de politieke discussies.

Waarom PvdA?
Dat lijkt mij na wat ik hierboven heb geschreven vrij logisch. Overal op deze wereld zie en zag ik dat zaken niet goed over de bevolking zijn verdeeld. Een kleine groep mensen beheert en beheerst de macht en het geld. Dat is niet goed. Het leidt tot totaal scheefgegroeide samenlevingen. Daar ben ik tegen. Dat moet anders. In Nederland (of in onze gemeente) hebben we niet direct te maken met gigantische ellende, maar je moet er volgens mij constant voor waken dat de verschillen niet te groot worden. Dat doet de PvdA. Daar staat de partij voor. Verder gaat het bij de PvdA niet alleen over eigenbelang, maar ook over hoe we met elkaar er een mooi leven van kunnen maken.

Vanuit deze achtergrond zal ik een paar verhaaltjes over wat ik hier in de politiek als “groentje” meemaak. Ik wil daarbij nog wel even opmerken dat ik een zeg maar “praktische” PvdA-er ben. Geen hemelbestormende dingen. Het moet wel werken. Maatregelen die we nemen moeten nuttig en uitvoerbaar zijn. Anders niet aan beginnen.

Zijn er nog zaken waarom ik eigenlijk niet in de politiek moet gaan? Ja. Ik ben vrij ontactisch. Ik kan er ook niet zo goed tegen wanneer mensen zeggen dat iets snel aangepast moet worden. Of dat je snel een beslissing moet nemen. Zaken waar het in de politiek om gaat zijn vaak erg ingewikkeld. Dus morgen niet proberen de wereld in één dag te verbeteren. Dat lukt toch niet. Stap voor stap.

Heeft u nog vragen aan Jan? Neem dan gerust contact met hem op via [email protected].